‘Mere suspicion’ bolehkan Bank Negara bertindak Posted on Thursday, December 10 @ 13:29:15 MYT by paktam Artikel Oleh: Syed Iskandar Syed Jaafar Al Mahdzar Global Financial Integrit‘Mere suspicion’ bolehkan Bank Negara bertindak Posted on Thursday, December 10 @ 13:29:15 MYT by paktam Artikel Oleh: Syed Iskandar Syed Jaafar Al Mahdzar Global Financial Integrity (GFI) melaporkan pada bulan Disember 2014 yang negara kita menduduki tempat ke 5 dunia di mana sejumlah RM170 billion wang haram dihantar ke luar negara pada 2012 selepas negara China, Russia, India dan Mexico. Manakala antara 2003 hingga 2014 negara dilaporkan GFI kehilangan kira-kira RM1.38 trillion pada kadar pertukaran mata wang pada 2014. Negara kita bersama pelbagai negara seluruh dunia, turut sama menerima pakai Konvensyen Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu berkaitan penggubahan wang haram dan diluluskan Parlimen Malaysia dijadikan satu akta yang dikenali sebagai, “Anti Money Laundering, Anti-Terrorism Financing and Proceeds of Unlawful Activities Act 2001”, – Akta 613 (AMLATFAPUAA 2001) yang diperkenankan Yang Di Pertuan Agong pada 25 haribulan Jun 2001 dan diwartakan pada 5 haribulan Julai 2001. Section 4(1) AMLATFAPUAA 2001 memberi definasi komprehensif mengenai kegiatan penggubahan wang haram. Secara ringkas dan mudahnya ianya membawa maksud sebarang kegiatan yang asalnya sah kemudiannya bertukar menjadi tidak sah serta juga sebarang kegiatan yang asalnya tidak sah dan melalui satu proses untuk menjadikan ianya sah serta sebarang kegiatan yang asalnya tidak sah dan hasil akhirnya kekal dalam bentuk aktiviti yang tidak sah. Modus operandi ialah untuk mencuci wang atau harta yang diperolehi secara kotor atau tidak sah supaya ianya menjadi bersih dan dapat disimpan serta digunakan secara sah kemudian hari. Contoh mudah pertama ialah sekiranya sesuatu dana yang disimpan sebuah syarikat tidak kira samaada milik swasta atau kerajaan, dana itu sah kerana ianya berasal daripada aktiviti perniagaan yang sah. Namun kemudiannya dana berkenaan dipindahkan ke pelbagai akaun setelah beberapa dokumen serta perjanjian ditandatangani kononnya untuk aktiviti perniagaan namun akhirnya tiada aktiviti perniagaan dilakukan sekalipun penyata akaun mengistiharkan kerugian. Wang sebenarnya dipindahkan dalam beberapa akaun peribadi dan perniagaan lain yang tiada kena mengena dengan tujuan asal dana berkenaan dipindahkan. Justeru, sekalipun asalnya wang berkenaan sah di sisi undang-undang tetapi ianya melalui beberapa proses tipu helah untuk berakhir dalam beberapa akaun tertentu yang tanpa sebarang keraguan lagi merupakan satu kesalahan di bawah AMLATFAPUAA 2001. Contoh mudah kedua pula ialah kegiatan asalnya tidak sah seperti mengedar dadah dan menjual senjata api namun setelah mendapat begitu banyak wang, taukenya tidak berani untuk menyimpannya di bank lalu memulakan pelbagai perniagaan yang sah seperti membuka hotel-hotel baru dengan pelbagai jenama, membuka pusat-pusat urut, membuka pusat-pusat hiburan dengan pelbagai jenama. Justeru, sekalipun perniagaan hotel umpamanya adalah perniagaan yang sah namun modalnya berasaskan aktiviti-aktiviti menyalahi undang-undang maka ianya tetap menjadi kesalahan jenayah di bawah AMLATFAPUAA 2001. Seterusnya contoh mudah ketiga pula ialah kegiatan asalnya tidak sah dan pendapatan daripada kegiatan yang tidak sah itu dijadikan modal untuk meneruskan aktiviti dalam perniagaan lain yang juga tidak sah. Contohnya jika perniagaan asalnya ialah perlacuran dan hasil pendapatan daripada rangkaian rumah perlacuran yang lumayan dijadikan modal untuk mengimport senjata api untuk dijual atau disewakan kepada sesiapa sahaja yang tidak mempunyai permit untuk memiliki senjata api. Justeru ianya tetap menjadi satu kesalahan di bawah AMLATFAPUAA 2001. Manakala contoh klasik ialah pegawai kerajaan atau swasta menerima wang suapan/rasuah yang dijadikan modal untuk berniaga, atau membina rumah seperti sebuah istana mewah atau membeli kereta kereta mewah bernilai jutaan ringgit atau sekadar menyimpan wang berkenaan dalam bentuk tunai di pelbagai lokasi termasuklah bilik-bilik dalam rumah-rumah milik pegawai berkenaan ataupun dalam bumbung rumah yang mereka diami. Ini juga merupakan kesalahan di bawah AMLATFAPUAA 2001. Seterusnya sistem perbankan mempunyai had jumlah simpanan tertentu dalam akaun dan jika umpamanya simpanan seseorang tiba-tiba mengejut melebihi RM50,000 tanpa dapat dikesan puncanya maka ianya boleh dianggap masuk dalam kategori disyaki (suspicion) berpunca daripada aktiviti salah sekalipun ketiadaan bukti kukuh lain langsung. Justeru, jika beratus juta ringgit atau berbillion ringgit masuk ke dalam akaun tanpa penjelasan yang munasabah ianya tetap menjadi kesalahan di bawah AMLATFAPUAA 2001. Justeru, sekalipun pelbagai penjelasan diberikan mengenai status wang berkenaan namun jika 6 kali penjelasan, 6 cerita berbeza yang tidak menyakinkan diberikan malah saling bertentangan dengan cerita asal maka ianya mencukupi untuk disyaki di bawah AMLATFAPUAA 2001. Ada pelbagai pihak yang boleh melakukan siasatan di bawah AMLATFAPUAA 2001 secara berasingan mengikut kesesuaian kes ataupun secara bersama juga mengikut kesesuaian kes. Contohnya Bank Negara boleh menyiasat tanpa bantuan badan-badan siasatan lain. Begitu juga dengan Suruhanjaya Sekuriti atau Lembaga Hasil Dalam Negeri atau Polis Di Raja Malaysia. Suruhanjaya Sekuriti umpamanya boleh menyiasat dana yang diperolehi daripada penjualan Sukuk (Islamic Bond) yang sepatutnya digunakan untuk aktiviti patuh Syariah dan jika hasilnya digunakan untuk aktiviti yang melibatkan judi, arak dan bersuka ria maka hasil penjualan Sukuk berkenaan digunakan untuk aktiviti-aktiviti yang tidak sah yang menyebabkan siasatan dan pendakwaan di bawah AMLATFAPUAA 2001 boleh dilakukan Suruhanjaya Sekuriti sekalipun perlanggaran terma terma Sukuk berkenaan berlaku di luar negara umpamanya. Pendaftar Pertubuhan boleh menyiasat di bawah AMLATFAPUAA 2001 sekiranya sesuatu dana yang sepatutnya diterima sebuah pertubuhan politik umpamanya namun dimasukkan ke dalam akaun lain dan kesalahan menjadi berganda bila penyata akaun dan kunci kira-kira pertubuhan berkenaan langsung tidak menyebut penerimaan dana berkenaan. LHDN pula boleh menyiasat dan mendakwa di bawah AMLATFAPUAA 2001 dalam aspek pencukaian indiividu, syarikat ataupun pertubuhan yang menerima sejumlah besar dana tanpa diistiharkan ataupun aspek perakaunan yang disediakan menerusi cara, “creative accounting” atau “window dressing’’. SPRM pula boleh menyiasat, menyerbu rumah rumah kediaman yang disyaki menjadi lokasi simpanan wang tunai ratusan juta ataupun berbillion ringgit dan merampas bukan sahaja di bawah AMLATFAPUAA 2001 malah juga di bawah Akta SPRM 2009. SPRM juga berkuasa menyiasat secara spesifik wang derma ataupun wang yang dikatakan disimpan sebagai memegang amanah untuk pihak lain sebagai kesalahan rasuah di bawah definasi Akta SPRM 2009 dan sebagai kesalahan penggubahan wang haram di bawah AMLATFAPUAA 2001. PDRM umpamanya boleh menyiasat dan merampas di bawah AMLATFAPUAA 2001 kediaman-kediaman mewah pegawai tinggi kerajaan yang tidak diketahui memiliki harta pusaka yang banyak ataupun mewarisi perniagaan keluarga. Ada pelbagai aspek dari AMLATFAPUAA 2001 yang perlu disebut disini. Pertamanya Bank Negara Malaysia umpamanya boleh bertindak serta merta atas, “mere suspicion”, tanpa sebarang bukti kukuh. Keduanya, Bank Negara boleh menyita dan merampas harta-harta dan sekalipun jika tidak didapati bersalah kemudian, harta tidak akan dipulangkan melainkan dengan perintah Mahkamah. Ketiganya, prosedur siasatan di bawah AMLATFAPUAA 2001 adalah lebih ketat di mana orang yang disyaki dikehendaki menjawab semua soalan termasuklah soalan yang boleh menyusahkan diri orang yang disyaki itu. AMLATFAPUAA 2001 dipinda pada 2014 untuk memberi kuasa kepada pejabat Peguam Negara meneliti permintaan badan penguatkuasa yang ingin menyita harta-harta orang yang disyaki. Badan-badan penyiasat negara boleh menyiasat kesalahan di bawah AMLATFAPUAA 2001 di mana-mana negara seluruh dunia dan Parlimen negara kita juga meluluskan Akta Bantuan Bersama Dalam Perkara Jenayah 2002 (Mutual Assistance In Criminal Matters Act 2002) dan juga Akta Extradisi 1992 (Extradition Act 1992) serta beberapa lagi Akta lain yang berkaitan. Manakala pelbagai negara luar pula sekalipun tanpa dilapor sesiapa, boleh bertindak atas, “mere suspicion”, kerana kebanyakkan negara dunia hari ini menerima pakai konvensyen Pertubuhan Bangsa Bangsa Bersatu berkaitan penggubahan wang haram sebagai akta yang diluluskan Parlimen negara masing-masing. Ini bermakna jika pihak berkuasa negara luar berasa curiga mengenai sesuatu akaun yang dibuka rakyat Malaysia di negara mereka, mereka boleh membekukan akaun-akaun berkenaan tanpa sesiapa melaporkan apa-apa, kerana undang-undang penggubahan wang haram amat ketat sekali iaitu memerlukan sekadar syak sahaja memadai untuk pihak berkuasa negara luar membekukan akaun milik rakyat Malaysia ataupun rakyat asing lain. Seksyen 14 dan Jadual 1, AMLATFAPUAA 2001 adalah mengenai institusi yang dipertanggungjawap melaporkan di mana ada 24 kategori institusi yang boleh melapor dan daripada 24 kategori ini, lebih 30 badan bertanggungjawap melaporkan tidak termasuk badan-badan siasatan. Manakala Seskyen 14A, AMLATFAPUAA 2001 menjadikan ianya satu tanggungjawap untuk mana-mana pegawai menyimpan rahsia mengenai laporan yang dan akan dibuat mengenai sesuatu aktiviti salah yang berlaku ataupun masih belum berlaku dan disyaki akan berlaku. Walaupun begitu terdapat prosedur-prosedur tertentu di bawah AMLATFAPUAA 2001 untuk mengeluarkan sebahagian kecil daripada jumlah wang yang disita untuk tujuan sara hidup keluarga, perubatan ataupun gaji-gaji perkerja yang tidak bersalah. Akhir sekali, sekiranya jumlah ratusan juta ringgit diperolehi menerusi cara yang sah dimasukkan ke akaun sekali gus yang seterusnya membuka mata institusi kewangan untuk menyiasat di bawah AMLATFAPUAA 2001 namun jika dapat dijelaskan dengan munasabah kepada pegawai bank berkenaan dan disertakan dengan dokumen-dokumen sokongan yang sahih, maka tiada apa perlu dibimbangkan kerana akhirnya akan terbukti tiada sebarang kesalahan dilakukan. Dengan kuasa yang begitu luas di bawah AMLATFAPUAA 2001 ini, yang tinggal hanya komitmen penuh untuk menguatkuasakan undang-undang ini ,”without fear or favour”, tanpa memilih samaada orang biasa atau pun kenamaan, itupun jika kita mahu nama baik negara kita pulih dan kembali dihormati di peringkat global, Inshaa Allah. Wallahualam. * Penulis merupakan Peguambela & Peguamcara di Kuala Lumpur.
Copy the BEST Traders and Make Money : http://bit.ly/fxzuluy (GFI) melaporkan pada bulan Disember 2014 yang negara kita menduduki tempat ke 5 dunia di mana sejumlah RM170 billion wang haram dihantar ke luar negara pada 2012 selepas negara China, Russia, India dan Mexico. Manakala antara 2003 hingga 2014 negara dilaporkan GFI kehilangan kira-kira RM1.38 trillion pada kadar pertukaran mata wang pada 2014. Negara kita bersama pelbagai negara seluruh dunia, turut sama menerima pakai Konvensyen Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu berkaitan penggubahan wang haram dan diluluskan Parlimen Malaysia dijadikan satu akta yang dikenali sebagai, “Anti Money Laundering, Anti-Terrorism Financing and Proceeds of Unlawful Activities Act 2001”, – Akta 613 (AMLATFAPUAA 2001) yang diperkenankan Yang Di Pertuan Agong pada 25 haribulan Jun 2001 dan diwartakan pada 5 haribulan Julai 2001. Section 4(1) AMLATFAPUAA 2001 memberi definasi komprehensif mengenai kegiatan penggubahan wang haram. Secara ringkas dan mudahnya ianya membawa maksud sebarang kegiatan yang asalnya sah kemudiannya bertukar menjadi tidak sah serta juga sebarang kegiatan yang asalnya tidak sah dan melalui satu proses untuk menjadikan ianya sah serta sebarang kegiatan yang asalnya tidak sah dan hasil akhirnya kekal dalam bentuk aktiviti yang tidak sah. Modus operandi ialah untuk mencuci wang atau harta yang diperolehi secara kotor atau tidak sah supaya ianya menjadi bersih dan dapat disimpan serta digunakan secara sah kemudian hari. Contoh mudah pertama ialah sekiranya sesuatu dana yang disimpan sebuah syarikat tidak kira samaada milik swasta atau kerajaan, dana itu sah kerana ianya berasal daripada aktiviti perniagaan yang sah. Namun kemudiannya dana berkenaan dipindahkan ke pelbagai akaun setelah beberapa dokumen serta perjanjian ditandatangani kononnya untuk aktiviti perniagaan namun akhirnya tiada aktiviti perniagaan dilakukan sekalipun penyata akaun mengistiharkan kerugian. Wang sebenarnya dipindahkan dalam beberapa akaun peribadi dan perniagaan lain yang tiada kena mengena dengan tujuan asal dana berkenaan dipindahkan. Justeru, sekalipun asalnya wang berkenaan sah di sisi undang-undang tetapi ianya melalui beberapa proses tipu helah untuk berakhir dalam beberapa akaun tertentu yang tanpa sebarang keraguan lagi merupakan satu kesalahan di bawah AMLATFAPUAA 2001. Contoh mudah kedua pula ialah kegiatan asalnya tidak sah seperti mengedar dadah dan menjual senjata api namun setelah mendapat begitu banyak wang, taukenya tidak berani untuk menyimpannya di bank lalu memulakan pelbagai perniagaan yang sah seperti membuka hotel-hotel baru dengan pelbagai jenama, membuka pusat-pusat urut, membuka pusat-pusat hiburan dengan pelbagai jenama. Justeru, sekalipun perniagaan hotel umpamanya adalah perniagaan yang sah namun modalnya berasaskan aktiviti-aktiviti menyalahi undang-undang maka ianya tetap menjadi kesalahan jenayah di bawah AMLATFAPUAA 2001. Seterusnya contoh mudah ketiga pula ialah kegiatan asalnya tidak sah dan pendapatan daripada kegiatan yang tidak sah itu dijadikan modal untuk meneruskan aktiviti dalam perniagaan lain yang juga tidak sah. Contohnya jika perniagaan asalnya ialah perlacuran dan hasil pendapatan daripada rangkaian rumah perlacuran yang lumayan dijadikan modal untuk mengimport senjata api untuk dijual atau disewakan kepada sesiapa sahaja yang tidak mempunyai permit untuk memiliki senjata api. Justeru ianya tetap menjadi satu kesalahan di bawah AMLATFAPUAA 2001. Manakala contoh klasik ialah pegawai kerajaan atau swasta menerima wang suapan/rasuah yang dijadikan modal untuk berniaga, atau membina rumah seperti sebuah istana mewah atau membeli kereta kereta mewah bernilai jutaan ringgit atau sekadar menyimpan wang berkenaan dalam bentuk tunai di pelbagai lokasi termasuklah bilik-bilik dalam rumah-rumah milik pegawai berkenaan ataupun dalam bumbung rumah yang mereka diami. Ini juga merupakan kesalahan di bawah AMLATFAPUAA 2001. Seterusnya sistem perbankan mempunyai had jumlah simpanan tertentu dalam akaun dan jika umpamanya simpanan seseorang tiba-tiba mengejut melebihi RM50,000 tanpa dapat dikesan puncanya maka ianya boleh dianggap masuk dalam kategori disyaki (suspicion) berpunca daripada aktiviti salah sekalipun ketiadaan bukti kukuh lain langsung. Justeru, jika beratus juta ringgit atau berbillion ringgit masuk ke dalam akaun tanpa penjelasan yang munasabah ianya tetap menjadi kesalahan di bawah AMLATFAPUAA 2001. Justeru, sekalipun pelbagai penjelasan diberikan mengenai status wang berkenaan namun jika 6 kali penjelasan, 6 cerita berbeza yang tidak menyakinkan diberikan malah saling bertentangan dengan cerita asal maka ianya mencukupi untuk disyaki di bawah AMLATFAPUAA 2001. Ada pelbagai pihak yang boleh melakukan siasatan di bawah AMLATFAPUAA 2001 secara berasingan mengikut kesesuaian kes ataupun secara bersama juga mengikut kesesuaian kes. Contohnya Bank Negara boleh menyiasat tanpa bantuan badan-badan siasatan lain. Begitu juga dengan Suruhanjaya Sekuriti atau Lembaga Hasil Dalam Negeri atau Polis Di Raja Malaysia. Suruhanjaya Sekuriti umpamanya boleh menyiasat dana yang diperolehi daripada penjualan Sukuk (Islamic Bond) yang sepatutnya digunakan untuk aktiviti patuh Syariah dan jika hasilnya digunakan untuk aktiviti yang melibatkan judi, arak dan bersuka ria maka hasil penjualan Sukuk berkenaan digunakan untuk aktiviti-aktiviti yang tidak sah yang menyebabkan siasatan dan pendakwaan di bawah AMLATFAPUAA 2001 boleh dilakukan Suruhanjaya Sekuriti sekalipun perlanggaran terma terma Sukuk berkenaan berlaku di luar negara umpamanya. Pendaftar Pertubuhan boleh menyiasat di bawah AMLATFAPUAA 2001 sekiranya sesuatu dana yang sepatutnya diterima sebuah pertubuhan politik umpamanya namun dimasukkan ke dalam akaun lain dan kesalahan menjadi berganda bila penyata akaun dan kunci kira-kira pertubuhan berkenaan langsung tidak menyebut penerimaan dana berkenaan. LHDN pula boleh menyiasat dan mendakwa di bawah AMLATFAPUAA 2001 dalam aspek pencukaian indiividu, syarikat ataupun pertubuhan yang menerima sejumlah besar dana tanpa diistiharkan ataupun aspek perakaunan yang disediakan menerusi cara, “creative accounting” atau “window dressing’’. SPRM pula boleh menyiasat, menyerbu rumah rumah kediaman yang disyaki menjadi lokasi simpanan wang tunai ratusan juta ataupun berbillion ringgit dan merampas bukan sahaja di bawah AMLATFAPUAA 2001 malah juga di bawah Akta SPRM 2009. SPRM juga berkuasa menyiasat secara spesifik wang derma ataupun wang yang dikatakan disimpan sebagai memegang amanah untuk pihak lain sebagai kesalahan rasuah di bawah definasi Akta SPRM 2009 dan sebagai kesalahan penggubahan wang haram di bawah AMLATFAPUAA 2001. PDRM umpamanya boleh menyiasat dan merampas di bawah AMLATFAPUAA 2001 kediaman-kediaman mewah pegawai tinggi kerajaan yang tidak diketahui memiliki harta pusaka yang banyak ataupun mewarisi perniagaan keluarga. Ada pelbagai aspek dari AMLATFAPUAA 2001 yang perlu disebut disini. Pertamanya Bank Negara Malaysia umpamanya boleh bertindak serta merta atas, “mere suspicion”, tanpa sebarang bukti kukuh. Keduanya, Bank Negara boleh menyita dan merampas harta-harta dan sekalipun jika tidak didapati bersalah kemudian, harta tidak akan dipulangkan melainkan dengan perintah Mahkamah. Ketiganya, prosedur siasatan di bawah AMLATFAPUAA 2001 adalah lebih ketat di mana orang yang disyaki dikehendaki menjawab semua soalan termasuklah soalan yang boleh menyusahkan diri orang yang disyaki itu. AMLATFAPUAA 2001 dipinda pada 2014 untuk memberi kuasa kepada pejabat Peguam Negara meneliti permintaan badan penguatkuasa yang ingin menyita harta-harta orang yang disyaki. Badan-badan penyiasat negara boleh menyiasat kesalahan di bawah AMLATFAPUAA 2001 di mana-mana negara seluruh dunia dan Parlimen negara kita juga meluluskan Akta Bantuan Bersama Dalam Perkara Jenayah 2002 (Mutual Assistance In Criminal Matters Act 2002) dan juga Akta Extradisi 1992 (Extradition Act 1992) serta beberapa lagi Akta lain yang berkaitan. Manakala pelbagai negara luar pula sekalipun tanpa dilapor sesiapa, boleh bertindak atas, “mere suspicion”, kerana kebanyakkan negara dunia hari ini menerima pakai konvensyen Pertubuhan Bangsa Bangsa Bersatu berkaitan penggubahan wang haram sebagai akta yang diluluskan Parlimen negara masing-masing. Ini bermakna jika pihak berkuasa negara luar berasa curiga mengenai sesuatu akaun yang dibuka rakyat Malaysia di negara mereka, mereka boleh membekukan akaun-akaun berkenaan tanpa sesiapa melaporkan apa-apa, kerana undang-undang penggubahan wang haram amat ketat sekali iaitu memerlukan sekadar syak sahaja memadai untuk pihak berkuasa negara luar membekukan akaun milik rakyat Malaysia ataupun rakyat asing lain. Seksyen 14 dan Jadual 1, AMLATFAPUAA 2001 adalah mengenai institusi yang dipertanggungjawap melaporkan di mana ada 24 kategori institusi yang boleh melapor dan daripada 24 kategori ini, lebih 30 badan bertanggungjawap melaporkan tidak termasuk badan-badan siasatan. Manakala Seskyen 14A, AMLATFAPUAA 2001 menjadikan ianya satu tanggungjawap untuk mana-mana pegawai menyimpan rahsia mengenai laporan yang dan akan dibuat mengenai sesuatu aktiviti salah yang berlaku ataupun masih belum berlaku dan disyaki akan berlaku. Walaupun begitu terdapat prosedur-prosedur tertentu di bawah AMLATFAPUAA 2001 untuk mengeluarkan sebahagian kecil daripada jumlah wang yang disita untuk tujuan sara hidup keluarga, perubatan ataupun gaji-gaji perkerja yang tidak bersalah. Akhir sekali, sekiranya jumlah ratusan juta ringgit diperolehi menerusi cara yang sah dimasukkan ke akaun sekali gus yang seterusnya membuka mata institusi kewangan untuk menyiasat di bawah AMLATFAPUAA 2001 namun jika dapat dijelaskan dengan munasabah kepada pegawai bank berkenaan dan disertakan dengan dokumen-dokumen sokongan yang sahih, maka tiada apa perlu dibimbangkan kerana akhirnya akan terbukti tiada sebarang kesalahan dilakukan. Dengan kuasa yang begitu luas di bawah AMLATFAPUAA 2001 ini, yang tinggal hanya komitmen penuh untuk menguatkuasakan undang-undang ini ,”without fear or favour”, tanpa memilih samaada orang biasa atau pun kenamaan, itupun jika kita mahu nama baik negara kita pulih dan kembali dihormati di peringkat global, Inshaa Allah. Wallahualam. * Penulis merupakan Peguambela & Peguamcara di Kuala Lumpur.
Copy the BEST Traders and Make Money : http://bit.ly/fxzulu
Tiada ulasan:
Catat Ulasan